FILEM REVIEW: PENDEKAR BUJANG LAPOK NOR AISYAH BINTI ABD GHAFAR A13KE0198

FILEM REVIEW: PENDEKAR BUJANG LAPOK

Layar P. Ramlee masih popular dikalangan rakyat Malaysia walaupun telah banyak karya baru dan moden dihasilkan. Hanya menggunakan layar hitam putih, filemnya digemari juga atas sebab mesej yang ingin disampaikan. Saya memilih Pendekar Bujang Lapok, kisah filem komedi berkisar persahabatan 3 orang sahabat yang ingin berlajar silat. Filem buatannya walaupun menggunakan teknologi yang agak rendah yang sukar untuk menghasilkan kesan yang menjadi tumpuan penonton, tetapi beliau mampu fikirkan cara lain untuk menghiburkan hati setiap penonton filemnya. Pertama, memek muka menjadi tumpuan utama penonton. Daripada memek muka, kita tahu ekspresi emosi yang cuba disampaikan. Setiap babak yang dilakonkan, setiap pelakon akan membuat eksperi muka bagi situasi yang dilalui dengan sepenuh hati. Kebanyakan filem zaman moden kini gagal kerana ekspresi mukanya pudar, yang akan gagal memikat hati penonton, hanya sekadar menggunakan komputer untuk mencari tumpuan. Dalam filem ini juga, watak utamanya Ajis, Ramlee dan Sudin akan menyajikan penonton dengan 3 jenis perlawakan yang berbeza. Lawak yang disajikan memang nampak mudah, tapi mampu memberi kesan yang kuat. Antara babak lawak lain yang saya minati ialah ketika buah hati Aini, Ibrahim Pendek boleh keluar dari gambar untuk membantu Aini, babak lain termasuk ketika mereka meminta maaf kepada anak Pak Mustar dan ketika belajar di Sekolah Buta Huruf. Bukan mudah untuk menyampaikan sesuatu perbuatan yang selalu kita lalui terutama didalam filem, dan disampaikan dalam bentuk lawak. Segalanya harus lebih dari tindakan sebenar harian tetapi tidak terlalu over react, barulah filem itu tampak hebat. Daripada filem ini, saya sedar beberapa perkara. Antaranya sikap lelaki. Mereka mudah dalam mengatur sesuatu kerana mereka berani. Mereka langsung tidak berfikir panjang untuk penyelesaian masalah, sama ada apa yang mereka usahakan membantu ataupun tidak, belakang cerita. Sepertimana mereka tidak reti membaca, mereka tidak risau, bahkan mengambil mudah sahaja untuk kelemahan tersebut. Kadangkala ada betulnya, kita perlu tahu kelemahan kita, tetapi tidak perlu terlalu risau akan kelemahan tersebut, jika kita risau, perbaiki diri. Selain itu, kita perlu mencari ilmu untuk berjaya di dunia dan akhirat. Jangan membazir masa, jika kita Nampak peluang, capai peluang itu serta merta dan jayakannya dengan sepenuh hati.